
ကြိုပြောလိုက်မယ်နော်… အပျိုကြီးတွေ ဒီစာကို ဖတ်မိရင်တော့… ကိုယ့်ဒေါသနဲ့ကိုယ်ပဲနော်
ဒီမြောင်းကို_ရှင်ကျော်နိုင်ပါ့မလားတဲ့
တစ်ခါတုန်းကတစ်နယ်ရပ်ခြားဆီကအပျူ ိ ကြီးတစ်ယောက်နဲ့လူပျူ ိ ကြီးတစ်ယောက်ဟာခရီးသွားရင်း ရင်းနှီးခဲ့ကြတယ်။
သွားရမယ့်ခရီးကလဲတူနေတော့စကားပြောရင်း အတူနားရင်းခရီးဆက်ခဲ့ကြသတဲ့။
ညနေရီမိုးချူ ပ်တဲ့အခါ ရောက်တဲ့အရပ်ဒေသကနယ်မြို့လေးတစ်မြို့မှာခရီးတစ်ထောက်နားရင်း
အိပ်စက်ဖို့အတွက်တည်းခိုရမယ့်နေရာလိုက်ရှာတဲ့အခါရှားရှားပါးပါးတစ်ယောက်အိပ်ခန်းတစ်ခန်းသာကျန်တော့တဲ့ တည်းခိုခန်းတစ်ခုကိုပဲတွေ့သတဲ့ …မတက်နိုင်တဲ့အဆုံး
အဲဒီ့အခန်းမှာပဲနှစ်ယောက်အိပ်ဖို့အတွက်ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြရတယ်။
အခန်းကကျဉ်းပြီးကုတင်မပါတဲ့ တည်းခိုခန်းထဲမှာ စောင်ပါးလေးတစ်ထည်နဲ့ ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကိုအလယ်မှာချပြီး
လူပျူ ိ ကြီးနဲ့ အပျူ ိ ကြီးဟာဘယ်လူးညာလှိမ့်နဲ့ညဉ့်နက်တဲ့အထိအိပ်မပျေ ာ်ကြပါဘူး။
လူပျူ ိ ကြီးရဲ့သက်ပြင်းချသံတွေကိုလဲအပျူ ိ ကြီးတစ်ယောက်ရင်တုန်အောင်ကြားရလိမ့်မယ်ထင်ပါတယ်။
အဲဒီအချိန်မှာပဲလူပျူ ိ ကြီးကအိပ်ရာကနေထလိုက်ပါတယ်။
( အပျူ ိ ကြီးနဲနဲလန့်သွားတယ်ထင်ရဲ့ )
စောင်ပါးလေးကိုအသာယူပြီးနှစ်ယောက်ကြားမှာခန်းစီးသဘောမျူ ိးကာထားလိုက်တယ်။
စည်းခြားလိုက်တဲ့သဘောမျိုးထင်ပါရဲ့ဒီလိုနဲ့ မိုးလင်းခဲ့ပါတယ်။
သူတို့နှစ်ယောက်ဟာစကားတစ်ခွန်းမှ မဆိုကြပဲကိုယ့်အထုပ်ကိုယ်ဆွဲပီးခရီးဆက်ခဲ့ကြပြန်ပါတယ်။
ခရီးအတော်အတန်ရောက်တဲ့အခါငါးပေလောက်အကျယ်ရှိတဲ့ရေမြောင်းတစ်ခုဟာသူတို့ရဲ့ခရီးကိုကန့်လန့်ဖြတ်ပီးတားထားတယ်။
အနီးဝန်းကျင်မှာလဲတံတားအဖြစ်အသုံးပြု စရာဘာမှမရှိလေတော့လူပျူ ိ ကြီးက
ဒီရေမြောင်းကိုခုန်ကူးပီးတခြားဘက်ရောက်မှအပျူ ိ ကြီးကူးဖို့တံတားထိုးစရာတစ်ခုခုရှာမယ်ပေါ့ …
အဲဒီ့လိုစိတ်ကူးနဲ့ပါလာတဲ့့အထုပ်ကိုအပျူ ိ ကြီးကိုပေးခါးတောင်းကျူ ိက်ပြီးခုန်ပြီးကူးမယ်ဟန်ပြင်တုန်တစ်လမ်းလုံးစကားတစ်ခွန်းမှ မပြောပဲ
အခုမှထေပြာတဲ့အပျူ ိ ကြီးရဲ့စကားကြောင့်ကိုလူပျူ ိ ကြီး ဖင်ထိုင်လဲကျသွားပါတယ်။
အပျူ ိ ကြီး ပြောလိုက်တာညတုန်းက စောင်ပါးလေးကိုတောင်မကျေ ာ်နိုင်ပဲဒီမြောင်းကို ရှင်ကျေ ာ်နိုင်ပါ့မလားတဲ့
Credit…. မူရင်း
Leave a Reply